Ondertussen ben ik al bijna 3 weken in het verre Suriname. De tijd gaat hier best snel vooruit. Eindelijk heb ik de tijd en (vooral) de goesting gevonden om mijn blog aan te vullen. :-)
Ik ben al redelijk goed gewend aan de warmte. Om jullie niet te jaloers te maken op de tropische temperaturen waar ik mij in vertoef, deel ik jullie mee dat het hier helaas zeer veel regent. Zo erg dat vorig weekend Paramaribo onder water stond! Jawel, mijn eerste overstroming is werkelijkheid geworden. In dergelijke omstandigheden zou Belgie al volledig geevaccueerd worden maar uiteraard ging het Surinaamse leventje gewoon rustig verder.
Het Zuiderse ritme is duidelijk aanwezig in Suriname. De mensen zijn vrolijk, lijken weinig zorgen te hebben maar zijn vooral een beetje traag. Hiermee bedoel ik dat alles morgen kan gebeuren. Een gekende uitspraak is dan ook 'Maak je niet druk'.
Het Surinaamse levensritme heeft er ook voor gezorgd dat Maxime en ik 2x naar de vreemdelingendienst moesten gaan in plaats van 1 keer.Dit hebben we voor een deel ook aan onszelf te danken. Door het warme weer trokken wij zomerkleren aan maar helaas was dit niet 'zedelijk' genoeg. We werden dan ook weggestuurd wegens 'te bloot'. De 2e poging was meer effectief. Na opnieuw een heel voormiddag doorgebracht te hebben op de vreemdelingendienst was ons MKV uiteindelijk in orde. Binnen 6 weken moeten we nogmaal langsgaan. Ik kijk er nu al naar uit.
In het begin ergerde ik me toch wat aan de trage levenstijl. Tot mijn verbazig heb ik het trage Surinaamse ritme al een beetje over genomen! Het lijkt me beter zo, je erin opjagen heeft geen enkel zin.
Suriname is een echt muggenland, zo ervaar ik het toch! Mijn benen zijn in 3 weken een geliefd terrein geworden van deze hatelijke insecten! De muggenbeten jeuken zo erg, dat je ze gewoon open krapt. Het is dus inderdaad niet zo'n prettig zicht! Een verplichte lange broek op de stage vind ik op dit moment niet zo storend! :) Misschien doen de scholen dit wel doelbewust en kunnen ze de muggenbenen van stagiaires niet aan. Wie weet...
Diegenen die denken dat ik in het oerwoud woon of in een hut slaap moet ik helaas teleurstellen. :) Ik woon in een mooi huisje en slaap in een goed bed. Soms is Belgie niet ver te bespeuren. Een uitstap naar een Europees Warenhuis doet mij meteen denken dat ik terug thuis ben. Je kan er exact dezelfde producten terugvinden. Veel tradioneel voedsel heb ik dus nog niet gezien. Gelukkige ben ik hier nog meer dan 3 maanden en heb ik nog meer dan genoeg tijd om dit allemaal te ontdekken.
Wat kan ik nog vertellen over Suriname… Blanke meisjes worden voortdurend nagefloten en geroepen door Surinaamse mannen die helaas NIET knap zijn. Zo krijg je meermaals het woord ‘Bakra’ (blank meisje) te horen op straat. Douchen met koud water is hier een dagelijkse praktijk die helaas niet meer zo aangenaam is als in het begin. Zo erg dat ik nu al verlang naar een warme douche.
Ik moet toegeven dat ik het hier best leuk vind. Zo hebben Maxime en ik al enkele leuke mensen leren kennen: verpleegkundigen uit Leuven. Belgen en Nederlanders zijn hier niet ver te bespeuren... Soms vraag ik me af of ik wel echt in Suriname ben. Daarbij komt nog dat iedereen hier echt Nederlands spreekt. Je ziet dan lokale mensen praten en denkt een of andere zuiderse taal te horen maar dan hoor je NEDERLANDS. Het blijft vreemd! Maar het is wel heel handig!
Uiteraard ben ik hier op stage en voel ik mij enigzins verplicht om jullie te vertellen over mijn stage in Paramribo. Ik loop stage op OS Balona, een basisschool aan de rand van de stad. Ik ben verbonden aan een zorgcoordinotor. Zoorcoordinatie/zorgverbreding bestaat nog niet zo lang in Suriname en staat dus werkelijk nog in zijn kinderschoenen. Dit maakt de stage uiteraard niet eenvoudig. Op die manier verwacht mijn zorgcoordinator zeer veel van mij te leren en wordt ik gezien als een bron van informatie en kennis. Daarnaast is het ook zo dat sociaal werk niet gekend is in Suriname. Het personeel van de school denkt dat ik pedagogisch geschoold ben wat echter niet het geval is. Ik krijg dat ook zeer veel vragen over leerproblemen en hoe leerstof over te brengen aan kinderen waar ik echter maar beperkt kan mee helpen. Toch vind ik dat mijn zorgcoordinator zeer veel goede ideeen heeft maar door het Surinaamse levensritme worden die ideeen niet snel omgezet in concrete actieplannen. Ik hoop dan ook dat ik hier op een effectieve manier kan toe bijdragen. De kwaliteit van mijn stageschool is niet hoog. Zo zijn de communicatie binnen de school en de motivatie van leerkachten bepertk. De leerkrachten hebben weinig geduld waardoor fysiek geweld een ernstig probleem is op OS Balona. Er is zeker wat te doen op deze school. Ik ben nog volop aan het zoeken naar mijn plaats binnen de school waat niet evident is. Ook moet ik het vetrouwen van het team trachten te winnen zodat we samen aan de slag kunnen. Ondanks het feit dat de stage wat stroef verloopt, ben ik toch nog steeds positief. Ik doe mijn best en ik zie wel wat volgt :)
Ondanks de muggen, de regen, het Surinaamse ritme, de stage,... heb ik het hier erg naar mijn zin. Zo ben ik dit weekend naar Galibi geweest. Ook heb ik heel even door Frans Guyana gewandeld. :D Het tripje was avontuurlijk:
- We sliepen in een hangmat
- Ik heb een markt bezocht in Frans Guyana.
- De boot naar Galibi was niet zo stevig. Door het slechte weer dit weekend was het water nogal wild.
- Ik heb een reuzenschilpad gezien die eitjes aan het leggen was. Een geweldige ervaring.
- Ik heb een indianendorp bezocht. En neen het waren geen indianen met pluimen op hun hoofd!
- Ten slotte ben ik ook naar Galibi Zoo geweest waar zo'n 5 dieren zitten. Jawel VIJF, je leest het goed. Leuk aan deze zo is da je de dieren kan aaien, op je schouder kan zetten, vasthouden,...
Ik zou nog zo veel meer kunnen vertellen maar helaas heb ik daar nu geen tijd meer voor. Dit weekend heb ik verlend weekend! FANTASTISCH! Het is maandag dag van de Revolutie. :)
Ik zal proberen om wat meer berichten te posten op mijn blog! :)
Tot hoors!
Veel liefs,
Sabet
xxx



Sabetjaan!!
BeantwoordenVerwijderenLeuk om je verhalen vanuit Suriname te lezen! Ik merk dat je het daar super naar je zin hebt :) Hopelijk wordt het op stage alleen maar beter :)
Groetjeesssss
Elise en mijn mama :p